معبودی به نام شیطان

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ

 

 

«ای فرزندان آدم! مگر با شما عهد نبسته بودم که شیطان را مپرستید؛ زیرا وی دشمن آشکار شماست و اینکه مرا بپرستید، این است راه راست و [او] گروهی انبوه از میان شما را سخت گمراه کرد، آیا تعقّل نمی‏کردید؟ این است جهنّمی که به شما وعده داده می‏ شد»(1)

وسوسه های شیطان و پیروی از او ماجرایی است که از زمان آفرینش حضرت آدم (ع) تا به امروز، انسان ها با آن دست و پنجه نرم کرده اند. البته در طول زمان روش های پیروی از او تغییر کرده است. برای مثال شیطان پرستی یکی از مظاهر انحطاط اجتماعی، اخلاقی و دینی و نشانه ی دوری انسان از فطرت پاکش است تا آنجا که خداوند خطاب به هم‌پیمانان ابلیس می‌فرماید:

«اصْلَوْهَا الْیَوْمَ بِمَا کُنتُمْ تَکْفُرُونَ؛(2)

[این است جهنّمی که به شما وعده داده می‌شد،] پس اکنون در آن وارد شوید، به جرم آنکه کفر می‌ورزیدید.»

 

 

 

 

 

پیدایش شیطان پرستی